top of page

I would like to take you with to one of my most drawn out world to date.
One that came to be in the time I studied at the art academy.
The world of the Moonowlith, named after the glass towers upon which entities,
mighty owl-like lunar gods, are captured.

This is done to them by a folk, an alien race led by their cold rational logic,
helped by their arcane science which for less advanced civilisations would look like magic.
The beings themselves are small, their skin grey, their light sensitive large eyes clenched.
The only sensors opened up to the world are the gem like eyes on their head and chest.

The reason that they capture these beings on their towers is that the lunar entities are an efficient source,
for energy and light to power and illuminate their cities.


This is a reflection, an example and a warning for our society.


Yet it also holds another meaning for me personally,
and perhaps for others out there..

​

​

​

Graag neem ik jullie dan ook mee naar mijn meest uitgewerkte wereld,
eentje die is ontstaan in mijn tijd aan de kunst academie.
De wereld van de Moonowlith, genoemd naar de glazen toren waarop entiteiten,

machtige uilachtige maangoden, gevangen zitten.
 

Dit door een volk geleid door hun kille rationele logica,

door middel van wetenschap die voor minder geavanceerde beschavingen op tovenarij lijkt.

De wezens zijn zelf klein, de huid grauw, de zeer lichtgevoelige ogen dichtgeknepen.

Het enige wat open staat zijn de glimmende sensoren op hun hoofd en borst.
 

De reden dat ze de wezens gevangen nemen op hun torens is dat het een efficiënte bron is,

licht en energie te gebruiken om hun maansteden te verlichten en van energie te voorzien.
 

Dit is een reflectie, een voorbeeld en tevens een waarschuwing voor onze maatschappij.

Ook heeft het betekenis voor mij persoonlijk,

en misschien ook voor anderen..

bottom of page